Quin Kempees

Spring naar inhoud

Home
Blog
Column
Over Quin
Samenwerken
Agenda

Het zit me niet lekker.Er zijn een paar mensen op aarde die winst behalen met het vertellen dat mensen intrinsiek slecht zijn. Ik geloof dat je elke keer opnieuw, bij elke keuze die voor je neus staat, mag kiezen. Geloof ik in/vertrouw ik op goed of geloof ik/ vertrouw ik in kwaad. En die keuze leidt tot een serie gevolgen, zoals met de mensen met wie je in verbinding staat.De meeste mensen deugen, schrijft Rutger Bregman ( @decorrespondent ) in zijn boek ‘De meeste mensen deugen’. Het is een hoopgevend boek voor mensen zoals ik, die geloven in dat de mens in beginsel goed is. En ik weiger op iets anders te vertrouwen. Mijn oom zei altijd voordat ik een keuze maakte; “Thuis huilen”.Ik huil nog net niet. Mijn moeder in de gehandicapten zorg, mijn buurvrouw en tantes in het ziekenhuis, mijn nichten bij de airlines, ex- zwager de huisarts en ex-schoonzus de assistente en bovenal mijn demente opa die om overplaatsing vraagt omdat we hem niet meer opzoeken, die ondertussen wel denk ik. Dus als je niet wilt doen wat er van je gevraagd wordt, doe dan op zijn minst een poging om je empathie of verbeeldingskracht te gebruiken om 1. Binnen te blijven en 2. Jezelf binnen te vermaken.

23 maart 2020

Laten we een spelletje doen, kies maar? Geloof je in je medemens of niet. Jij mag kiezen.

23 maart 2020

De beperking geeft vrijheid. In de afgelopen dagen speel ik in een spel waarin ik de boef ben die door superhelden wordt bestreden, zijn we liedjesschrijvers aan de ontbijttafel en rennen we als paarden door de bossen. Ik bof met mijn gezin. Liefde aan de mensen die alleen zijn, op afstand zijn we met jullie. Hopelijk kan de online wereld tal van verbindingen leggen om iedereen door deze gekke tijd heen te loodsen.

21 maart 2020

Al die nieuwsberichten zorgen bij mij voor verwarring. 🤯 Normaliter ben ik niet van de complot theorieën maar ineens kan ik ze horen. Ik ben gelovig, als in dat alles een reden heeft, maar mijn geloof groeit met de dag. Omdat mijn ratio geen grip meer krijgt op alle informatie die ik lastig te behappen vind, de tegengestelde berichten over of het allemaal zo ernstig of een truc is, de beangstigende berichten over wereldleiders die met zo weinig compassie voor hun volk regeren en ineens vraag ik me af waar de informatie over de oorlogen is waar voorheen zoveel aandacht voor was en hoe het met de miljoenen vluchtelingen gaat. 🤯Ik ontdek in mezelf dat ik meer dan anders houvast probeer te zoeken in geloof dat de natuur wint en weet wat ze doet. En met die gedachte besef ik dat mijn kinderen uit mij voortkomen. Waar zijn ze in terecht gekomen? 🤯🤯🤯 dus. Familie ontbijt. We tekenen onze nieuwe kamers, voor als de renovatie klaar is. Met online shoppen. “Waarom zijn de winkels dicht mama?” “Door de corona”. Er komt een tijd dat zij zullen zeggen: “Ooit kon je door de corona nergens meer naar toe”. Opnieuw in mijn brein 🤯. Geniet van de vrijdag lieve mensen.

20 maart 2020

Als ik nu wat extra van je hou, dan mis ik je wat minder. Kinderen (6jarigen in dit geval) zijn rammend slimme wezens. Dus ik stuur extra “ik hou van jou” naar allen wie ik het niet persoonlijk kan vertellen. Voor iedereen, die net als onze familie, elkaar mist of moet missen omdat de ander ver weg is of in veiligheid zit zoals in een verzorgingstehuis of detentie, laten we wat extra “houden vannen”. Dat kun je gerust zeggen als volwassene als je gewoon doet alsof je weer 6 jaar bent.

19 maart 2020

Bij elke crisis, na de eerste 🏃‍♀️😱👊🏼, hollen we vaak door. Terwijl we de eerste schrik meedragen. Tot een volgende en zo verder. Met alle goede bedoelingen om voor jezelf te zorgen, (ik poep er overigens niet meer op), voor anderen te zorgen (ik moet zo wennen aan geen persoonlijk contact), te werken (mijn cliënten verbroederen momenteel i.p.v. vechten), juf te zijn (mijn kind weet meer dan ik denk), te voldoen aan alles wat ik vind dat moet (ik haat 6’jes), ontstaat er een grote cocktail in mijn brein, 🤯, besef ik dat ik even terug moet naar aarde. 10 tenen op de grond, ademen en mezelf uitlijnen. Waar sta ik? Wat voel ik? Wat denk ik? Wat zegt mijn lijf? Yoehoe aarde naar Quin. Wat betekent dit voor mij?

19 maart 2020

De laatste tijd praat ik regelmatig met mezelf.We wonen 3 maanden in een B&B kamer met 4’en. 30m2. Dozen met spullen. En ondertussen renoveren.Terwijl ik mezelf leer kennen en bovenal over wat ik kan en fijn vind. Natuurlijk op momenten wat juist niet lukt. Het hielp mij op per dag, per moment te leven. En te focussen op wat er is, in plaats van wat ik mis.

18 maart 2020

Berichtnavigatie

← Oudere berichten

Blog op WordPress.com.

Blog op WordPress.com.

Plaatsen op

Annuleren